
Rustig aan
Vandaag doe ik het even rustig aan. Ik heb het gevoel dat mijn vakantie loeidruk was.
Rustig aan
De reden dat ik het nu rustig aan doe is omdat ik voel dat het nodig is. Eigenlijk nu ik dit schrijf, bedenk ik me dat ik het helemaal niet rustig aan doe, want ik zit hier nu toch weer een artikel de typen.
Omdat mijn site even weigert, doe ik het via mijn telefoon, wat onwijs onhandig schrijven is. Maar ik heb geen geduld om te wachten tot de site geladen is, want ik wil zo nog even rustig lezen. En daarna op tijd gaan slapen.
Mijn eerste vakantieweek was heel fijn en ook lekker rustig, omdat ik op mini-vakantie was. Wel heb ik veel gewandeld, maar dat geeft mentaal rust. Mijn been vond dat minder leuk, want daar heb ik nog steeds last van, en dat lijkt nu ook zelfs weer wat erger te worden nu ik weer thuis ben.
De tweede vakantieweek was ik druk met boeken lezen, want er moesten er veel tegelijk terug, die niet meer verlengd konden worden en dat gaf stress. Ook moesten er diverse dingen geregeld worden voor verbouwklussen waarvoor we naar diverse winkels/ bedrijven moesten. Zo waren er bijvoorbeeld planken binnen gekomen die mijn moeder besteld had. Die haalden we samen op, maar toen bleek pas de helft er te zijn en moeten we volgende week dus wéér terug.
Ook zijn er alvast tegels uitgezocht en besteld voor de wc beneden. Want dat wordt gecombineerd met het project: badkamer herstellen. Ik ben dus onwijs druk geweest afgelopen week waar dat eigenlijk niet de bedoeling was, maar wat wel snel gebeuren moest.
Afgelopen week zou de klusser eigenlijk de hele week hier aan de slag zijn gegaan, maar dat werd uiteindelijk maar 1 dag. Dit omdat bestellingen gewoon maar niet binnen komen vanwege Corona. Ik zit dus nog steeds in de chaos omdat de kozijnen van binnen niet afgetimmerd zijn. En daardoor kan mijn 2e bovenkeukenkastje ook nog steeds niet worden opgehangen, want die komt vlak naast het kozijn te hangen. Maar aangezien dat spul uit het buitenland moet komen, weet niemand wanneer het binnen komt.
Mentaal
Mentaal ben ik dan ook echt uitgeblust. Daardoor zie ik er erg tegenop om weer aan het werk te moeten deze week. Want het is flink druk heb ik al gelezen. En met de feestdagen op komst zal de drukte voorlopig ook nog niet afnemen. Ik hoop dus maar gewoon dat het nu héél snel kerst is. Want dan ben ik natuurlijk weer vrij. Op de kerstdagen zelf dan 😉 Ik merk ook dat ik mijn werk daarom op dit moment even niet meer leuk vind. Omdat het mij even teveel is allemaal.
Ik hoop daarom ook mijn beide blogs snel verder te kunnen laten groeien, zodat ik wellicht nog 1 dagje minder kan gaan werken in de (nabije?) toekomst. Voor nu ben ik al heel dankbaar dat ik mijn 5e dag werken vaarwel heb kunnen zeggen, want dan was de kans op instorten nog groter geweest.
Mijn doel is om weer wat meer me-time in te plannen en werk wat ik nog thuis doe aan mijn blogs en kliksites, zo goed mogelijk te verdelen. Want dat is iets waar ik namelijk wél zin in heb en blij van wordt op dit moment!
Leestip: Hoe Nicole W. over geld denkt!
Ben jij ook wel eens mentaal uitgeput ná je vakantie?
Vervelend dat je erg moe bent. Vergis je niet, als je ‘verplicht’ boeken moet lezen van jezelf en recensies moet schrijven dan is dat ook werken toch? Misschien kun je daar ook eens naar kijken qua rust nemen?
Nee dit voelt zeker niet als werken. Dat schrijven is ook zo klaar. Ik heb ooit een typdiploma gehaald en kan dus snel blind typen. En als ik minder bij de post wil werken, moet ik dit juist eigenlijk verder uitbreiden. Ik hou het expres al op 2 reviews per week omdat het me in combinatie anders teveel wordt.
Ik ben ook echt nagegaan wat mij het meeste stress bezorgd en dat is toch echt mijn baan bij de post.
Er zijn begin dit jaar veel kasten weggehaald en de wijken zijn verdeeld over de overgebleven kasten. Iedereen moet nu dus meer wijken doen, waar door de overname van Sandd ook nog eens meer post in zit dan voorheen. Maar het moet nog steeds om dezelfde tijd klaar zijn. Nu is er wel een middagploeg in het leven geroepen die de niet 24 uurs post voorbereid, maar wij moeten de 24 uurs post daartussen voegen. Je hebt het er dus als nog heel erg druk mee. Omdat alles weer door je handen gaat. Zeker zo vanaf september t/m eind van het jaar lijkt de boel soms echt ontploft. Dat je denkt: waar the *piep* komt ineens al die zooi vandaan?! Dan zijn er allemaal mailingen en volop loterij reclames op naam. En niet te vergeten alle brievenbus pakjes omdat er al cadeaus besteld worden. Alles wat door de brievenbus komt sorteren wij op volgorde in aparte pakjestassen. De baan is sinds de overname echt een stuk stressvoller geworden. Maar ja, alle banen zijn of worden tegenwoordig steeds stressvoller. Er zijn niet voor niks zoveel meer mensen met burn outs.
Ik herken het met boeken die ongelezen terug moeten naar de bieb… Gewoon inleveren en meteen weer aanvragen!
[…] Leestip: Rustig aan! […]