3 afscheidsmomenten ingepland
Ik heb inmiddels 3 afscheidsmomenten ingepland. En alle 3 gaan ze nog dit jaar plaatsvinden. Hier begin ik bewust al vroeg mee, omdat er op het laatst nog genoeg op je afkomt bij een emigratie.
3 afscheidsmomenten ingepland
Ik heb 3 afscheidsmomenten ingepland die nog dit jaar gaan plaatsvinden. Dit zijn wat mensen die allemaal wat verder weg van mij staan (of wonen). En ik ga jullie in dit artikel precies vertellen waarom ik die momenten dit jaar al plan.
Leestip: Offerte Citroën C3 Aircross!
Wanneer je gaat emigreren komt er enorm veel op je af, je moet veel meer regelen dan bij een gewone verhuizing, omdat je heel veel administratie te doen hebt. Ook op het laatst komt er nog veel op je af en dat is ook precies de reden waarom ik mijn afscheidsmomenten graag wil verdelen, maar ook niet op het laatst wil doen. Daarnaast kun je natuurlijk ook ter afscheid nog cadeau’s krijgen, of bloemen of weet ik veel wat precies. Niet iedereen denkt erbij na dat dat helemaal niet handig is wanneer je gaat emigreren (in geval van de bloemen bedoel ik dan).
Om te voorkomen dat ik nog dingen krijg terwijl alles al ingepakt is, wil ik ook de laatste afscheidsmomenten van mensen waar ik closer mee ben of die dichterbij wonen niet op het laatste moment doen. Het laatste grote afscheidsmoment waarop veel mensen komen, plan ik half mei als ik weer terug ben van Gran Canaria. Maar nu eerst even terug naar de afscheidsmomenten die ik dit jaar al ingepland heb.
Dit jaar
Om te beginnen een etentje met mijn oud-collega’s van de post. Dat wordt het eerste afscheidsmoment. Dat is ingepland op 21 november en daar verheug ik mij al echt enorm op, want het is altijd super gezellig! Iedereen vertelt dan ook weer even waar zij nu allemaal mee bezig zijn en dat is altijd leuk om te horen. Deze keer is het etentje echt speciaal ter afscheid.
Dan de week daarna een afscheidsmomentje bij mijn oude koor. Ik was al gestopt maar heb nooit afscheid genomen, ben stilzwijgend vertrokken en iedereen denkt dat ik een pauze heb. Omdat dat eigenlijk ook mijn plan was. Maar inmiddels is mij duidelijk dat ik er gewoon geen tijd meer voor ga hebben. En het geld heb ik er ook niet meer voor over omdat ik nog zoveel moet kopen/ regelen dat ook geld kost. Dan vind ik deze uitgave zonde van mijn geld.
Maar omdat ik dus nog wel even een afscheidsmomentje wilde inplannen ga ik nog wel 1x naar een les toe mét een traktatie met Canarische vlaggetjes erin. Ik heb een zestal nummers aangevraagd die ik nog graag eens zou willen zingen, dus ik ben benieuwd! Dat was trouwens wel lastig kiezen hoor! We hebben zoveel leuks gezongen! Maar ik kan moeilijk een hele les opeisen met liedjes die ik nog wil zingen. Dat is ook weer zo asociaal vind ik.
En dan de week ná het afscheid bij koor heb ik gelijk weer een afscheidsetentje. Deze keer dan met een goede kennis van me. Iemand met wie ik vroeger goed bevriend was, maar die aan de andere kant van het land woont (in de achterhoek). Daarmee ga ik gezellig pannenkoeken eten in het restaurant waar wij vroeger vaak samen pannenkoeken aten.
Wel grappig dat alles nu precies achter elkaar valt. Maar op zich ook logisch. Eigenlijk wilde ik alles in november plannen, maar dat kwam niet helemaal goed uit voor alle partijen, dus daarom valt er nu 1 afscheid in de eerste week van december. Op zich ook niet zo erg. Maar ik wilde het niet te dicht naar mijn vakantie toe plannen. Dan wil ik gewoon de rust hebben om me alleen daarop te focussen.
Het is nog niet zo ver, maar ik heb wel al heel veel zin in alle afscheidsmomenten. Sowieso omdat het gewoon gezellig is om af te spreken met die mensen, maar ook omdat ik dan weer wat van mijn to do lijstje kan afstrepen van dingen die nog moeten gebeuren voordat ik vertrek. En dat voelt ook heel fijn! Hoe minder daarop staat hoe beter. Want hoe minder erop staat hoe meer ik kan ontspannen.
Zou jij 1 groot afscheidsmoment inplannen of juist meerdere momenten net als ik? Ik plan er bewust meerdere in, zodat ik iedereen ook echt kan spreken. En niet dat ze denken; ik was op je afscheid, maar heb je niet eens kunnen spreken. Dat zou ik jammer vinden!