Zo zagen de eerste afscheidsmomenten eruit

11 december 2025 0 Door Marìs

Vandaag in; zo zagen de eerste afscheidsmomenten eruit, lezen jullie hoe de eerste afscheidsmomenten eruit zagen. Omdat ik ga emigreren deelde ik de afscheidsmomenten op in meerdere momenten, afhankelijk van de groepen waar ze bij horen of waar ze wonen.

Je leest nu mijn artikel; zo zagen de eerste afscheidsmomenten eruit. Want eind november/ begin december nam ik al 3x afscheid. Afhankelijk van de groepen waar deze mensen bij hoorden of afhankelijk van waar ze wonen, plande ik deze momenten dit jaar alvast in.

Leestip: 3 afscheidsmomenten ingepland!

Het eerste afscheidsmoment was met mijn oud-collega’s van de post. Hier ga ik jaarlijks nog altijd mee uit eten, ook al ben ik al ruim 3 jaar geleden vertrokken. Inmiddels is er van het groepje dat er nu was nog maar 1 persoon die nog steeds bij de post werkt. Er was tijdens het afscheidsmoment 1 persoon die iets voor me meegenomen had als cadeautje. Dit was niet vanuit de groep, maar echt vanuit haarzelf. Een beetje een geintje; chocolademunten om de emigratie van te betalen. Daar kon ik wel om lachen! Ik denk alleen niet dat ze die munten zullen accepteren in Spanje, en de verhuizers ook niet vrees ik, dus ik heb ze maar opgegeten 😉

De avond met elkaar was weer super gezellig en we hebben weer erg met elkaar gelachen. Toen onze tijd om was (all you can eat) hebben we buiten nog verder staan te kletsen. En daar elkaar gedag gezegd. Iedereen wenste me veel geluk en hoopte natuurlijk nog eens van me te horen. Ze gaan graag weer met me uit eten als ik weer in Nederland ben. Voor vertrek zal het daar niet meer van komen, maar na emigratie natuurlijk wel op het moment dat ik in Nederland ben, wil ik daar zeker ook tijd voor vrijmaken!

Deel 2

Dan het afscheid op mijn oude koor waar ik jaren met plezier gezongen heb. Ik ging nog 1x een avondje meezingen met de repetitie. Dit was precies een avond waarop ze oefenden voor een optreden, dus er werden veel verschillende liedjes gezongen. En na de pauze werd er ook een nieuw nummer in gestudeerd van Lady Gaga en Bruno Mars (Die with a smile). Het was weer heerlijk om even lekker een avondje mee te zingen!

En in de pauze was het dan zo ver. Ik ging even voor het koor staan om te vertellen dat ik volgend jaar ga emigreren, want er waren nog een aantal mensen die dat niet wisten, omdat ik die eigenlijk nooit spreek. Behalve hoi en doei. Dat heb je als het een vrij grote groep is, dan kun je niet iedereen spreken. Ik heb in deze pauze en na afloop dan ook nog nooit zoveel mensen gesproken als nu. Bijna iedereen kwam wel even naar me toe om me veel geluk te wensen/ te vragen hoe ik erbij kwam om naar Gran Canaria te emigreren/ om te zeggen dat ze met het hele koor voor me komen optreden op Gran Canaria (goed idee! Haal de dirigentes maar over! XD haha)

In de pauze zelf, zette ik aan het begin wat hapjes op tafel met Canarisch vlaggetje erop. En daar werd ook flink van gegeten! Iedereen vond het erg leuk hoe ik het gedaan had. En ook hier kreeg ik van sommige mensen een cadeautje. Van degene waar ik het vaakst mee sprak de laatste tijd kreeg ik een chocoladeletter en van een andere koorgenoot kreeg ik haar geluksengeltje cadeau, omdat ze voelde dat het tijd was om hem door te geven. Dat vond ik zo’n mooi en lief gebaar! Dat ontroerde mij echt.

Deel 3

Deel 3 bestond uit het afscheid van maar 1 persoon. Een kennis van mij, vroeger een goede vriendin. Zij woont in de achterhoek en als wij afspraken vroeger dan gingen wij altijd pannenkoeken eten in Westendorp. Zo ook deze keer, want we namen natuurlijk geheel in stijl/ volgens onze traditie afscheid. Wij kennen elkaar al 20 jaar. Er zijn ook periodes geweest waarin het contact stilviel, maar daarna pakten we het toch weer op. Al was er wel iets veranderd. Van vriendschap ging ze naar een kennis.

Maar altijd als wij elkaar zien dan is het nog steeds heel gezellig. Wij bestelden alle 3 dezelfde pannenkoek (mijn moeder was er ook bij, omdat we overdag natuurlijk waren wezen kerstshoppen in Duiven). Dus dat was wel grappig. En ook deze keer kreeg ik een cadeautje ter afscheid. Super leuk!

Zij weet nog steeds goed wat ik leuk vind, want wij vinden hierin gewoon dezelfde dingen leuk, dus dat is makkelijk uitkiezen. Ik kreeg een hele leuke waxinelichtjes houder met de tekst; jij verdient echt alle geluk van de wereld. En nog een boekje met allemaal positieve quotes (in het Nederlands). Daarin stond een quote voor elke dag van het jaar. Want er staan er 365 in. Maar omdat er geen jaartal bij staat maar bijvoorbeeld alleen ‘1 januari’, kun je hem dus elk jaar weer opnieuw gebruiken. Super handig!

Foto’s

Bij elk afscheidsmoment maakte ik foto’s. Bij koor deed ik dat al staande vanaf de achterkant, omdat ik op dat moment achteraan stond. Bij het etentje met collega’s vroeg ik de serveerster of ze een foto wilde maken van ons en bij het pannenkoekenrestaurant maakte mijn moeder de foto van ons 2en. Zo kan ik uiteindelijk in mijn fotoboek van het emigreren namelijk ook de foto’s van deze momenten zetten. Ook de gekregen cadeaus gingen op de foto.

Ditzelfde ga ik volgend jaar doen bij de laatste afscheidsmomenten. Dit hoort voor mij namelijk bij het emigreren en je wilt natuurlijk als je over een paar jaar terugkijkt wel zien wie er op dat moment allemaal in je leven waren. Dan is het ook leuk om te zien; met wie heb je nog contact en wie zijn er een andere weg op gegaan. Net zo goed als dat ik dat ik de verhuizing zelf vast ga leggen uiteraard en mijn nieuwe (huur)huis daar.

Leestip: Het begint vorm te krijgen!